27 Nisan 2009 Pazartesi

4 Nisan 2009 Cumartesi

siyah beyaz.. şampiyon beşiktaş orası ayrı da şu anda konumuz bu değil.

Felsefe konusunda pek de bilgili olduğumu söyleyemem ama dünyanın zıtlıkların çatışmasından ortaya çıktığını savunan bir görüş olduğunu duymuştum. hani şu iyi olmazsa kötü olmazdı siyah olmazsa beyaz olmazdı olayı. Bir şişe kırmızı şarap bunu tekrar tekrar düşünmenize sebep olabiliyor. sonuçta ortaya birazdan bahsedeceğim şeyler çıkıyor işte.
Bunu yapmama gerek yok zira kimse okumuyor, okumayacak bu yazıyı ama yine de olayı o kadar da iyi toparlayamayacağım için özür dilemeyi borç bilirim.
Ne demeye çalışıyorum? Şöyleki, tıp ciddi derecede ilerledi ve zamansız yırtılan kızlık zarlarının bir şekilde tamiri söz konusu ancak ne yazıktır ki zihinde açılan yırtıklar konusunda kimse birşey yapamıyor hala. yani diyorum ki, bir kere tatlı yediğiniz zaman sürekli acı birşeyler yemek bir yerden sonra üstüne hafif ekşi kırmızı şeyler içme isteği uyandırıyor insanda.
Daha açık olmak gerekirse, eğer bir insan evladına karşı bir kez birşeyler beslerseniz sonra da doyar ve daha fazla yemek istemezse, istediğiniz kadar inkar edin ama bir daha birileriyle birşeyler paylaşmadan hayat iyi gitmiyor. evet bir şekilde gidiyor ama nereye gittiği belli değil. üsküdar beşiktaş arası ufak tefek teknelere bindiğiniz vakit zahmet edip de şöyle bir göz gezdirirseniz denize, sağa sola sürüklenen torba, şişe gibi falan binbir çeşit nesne görebilirsiniz.sürüklenirler. öyle sürüklenirler işte.
onlar artık karman çorman boğaz akıntısı nereye sürüklerse ya da hangi martının ağzına takılırlarsa oraya giderler. Peki ya biz insanlar? Yalnız başımıza yatağımıza uzanıp el yordamıyla yanımızda birilerini ararken nereye gidiyoruz? aslında biraz didiklersek ölüme kadar yolumuz var. ama ondan önce sorgulamaya gidiyoruz.
İlk soru geliyor! Daha önce neden böyle değildim?
Let the monolog begin!
Neden? Çünkü daha önce ilişki kavramından haberdar değildin. Artık biliyorsun. doğal olarak istiyorsun. doğal olarak yalnızlık kavramından haberdarsın. doğal olarak bu acı vermeye başladı.
Evet arkadaş. Zıtlıkların çatışması olayı kesinlikle bir tez olmaktan öteye geçmiştir benim için. Yalnızlık kadar sert,soğuk,su götürmez bir gerçektir artık.
Eğer birliktelik olmasaydı yalnızlıkta olmayacaktı. varsın olmasındı.
neyseki şarap var o yüzden şarap var!